| K O M P L E T A | C O M P L E T O R I U M |
| ℣ ✝ Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu. | ℣ ✝ Deus, in adiutórium meum inténde. |
| ℟ Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu. | ℟ Dómine, ad adiuvándum me festína. |
| Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu. | Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. |
| Jak była na początku, teraz i zawsze, | Sicut erat in princípio, et nunc et semper, |
| i na wieki wieków. Amen. (Alleluja.) | et in sæcula sæculórum. Amen. (Allelúia.) |
| AKT POKUTY | ACTUS PÆNITENTIALIS |
| Spowiadam się Bogu wszechmogącemu | Confíteor Deo omnipoténti |
| i wam, bracia i siostry, | et vobis, fratres, |
| że bardzo zgrzeszyłem | quia peccávi nimis |
| myślą, mową, uczynkiem, i zaniedbaniem: | cogitatióne, verbo, ópere et omissióne: |
| Bijąc się w piersi mówią: | Percutientes sibi pectus, dicunt: |
| moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina. | mea culpa, mea culpa, mea máxima culpa. |
| Dalej mówią: | Deinde prosequuntur: |
| Przeto błagam Najświętszą Maryję, zawsze Dziewicę, | Ideo precor beátam Maríam semper Vírginem, |
| wszystkich Aniołów i Świętych, | omnes Angelos et Sanctos, |
| i was, bracia i siostry, | et vos, fratres, |
| o modlitwę za mnie | oráre pro me |
| do Pana Boga naszego. | ad Dóminum Deum nostrum. |
| Albo: | Vel: |
| ℣ Zmiłuj się nad nami, Panie. | ℣ Miserére nostri, Dómine. |
| ℟ Bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie. | ℟ Quia peccávimus tibi. |
| ℣ Okaż nam, Panie, miłosierdzie swoje. | ℣ Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam. |
| ℟ I daj nam swoje zbawienie. | ℟ Et salutáre tuum da nobis. |
| Modlitwa | Oratio |
| Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący | Misereátur nostri omnípotens Deus |
| i odpuściwszy nam grzechy | et, dimíssis peccátis nostris, |
| doprowadzi nas do życia wiecznego. | perdúcat nos ad vitam ætérnam. |
| ℟ Amen. | ℟ Amen. |
| HYMN | HYMNUS |
| 1 Nim kres nadejdzie jasności, | 1 Te lucis ante términum, |
| Błagamy, Stwórco wszechświata, | rerum creátor, póscimus, |
| Byś nas otaczał opieką | ut sólita cleméntia |
| I chronił w swojej dobroci. | sis præsul ad custódiam. |
| 2 Niech serca nawet uśpione | 2 Te corda nostra sómnient, |
| Przez sen czuwają przy Tobie; | te per sopórem séntiant, |
| A kiedy zbudzi je zorza, | tuámque semper glóriam |
| Niech Ciebie wielbią z weselem. | vicína luce cóncinant. |
| 3 Niech ciało zdrowiem się cieszy | 3 Vitam salúbrem tríbue, |
| I duch gorliwość odnajdzie, | nostrum calórem réfice, |
| A Ty swym światłem przenikaj | tætram noctis calíginem |
| Głębokie nocy ciemności. | tua collústret cláritas. |
| 4 O spraw to, Ojcze najlepszy, | 4 Præsta, Pater omnípotens, |
| Przez Syna Twego, Chrystusa, | per Iesum Christum Dóminum, |
| Co z Tobą w Ducha jedności | qui tecum in perpétuum |
| Króluje w blasku na wieki. Amen. | regnat cum Sancto Spíritu. Amen. |
| PSALMODIA | PSALMODIA |
| Ant. Pan cię okryje swoimi piórami, * nie ulękniesz się strachu nocnego. | Ant. Alis suis obumbrábit tibi; * non timébis a timóre noctúrno. |
| Psalm 91 | Psalmus 90 |
| O Bożej opiece | In protectione Altissimi |
| Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach (Łk 10, 19) | Ecce dedi vobis potestatem calcandi supra serpentes et scorpiones (Lc 10, 19) |
| Kto się w opiekę oddał Najwyższemu * | Qui hábitat in protectióne Altíssimi, * |
| i w cieniu Wszechmocnego mieszka, | sub umbra Omnipoténtis commorábitur. |
| Mówi do Pana: "Tyś moją ucieczką i twierdzą, * | Dicet Dómino: † "Refúgium meum et fortitúdo mea, * |
| Boże mój, któremu ufam". | Deus meus, sperábo in eum". |
| Bo On sam cię wyzwoli z sideł myśliwego * | Quóniam ipse liberábit te de láqueo venántium * |
| i od słowa niosącego zgubę. | et a verbo malígno. |
| Okryje cię swoimi piórami, † | Alis suis obumbrábit tibi, † |
| pod Jego skrzydła się schronisz; * | et sub pennas eius confúgies, * |
| wierność Jego jest puklerzem i tarczą. | scutum et loríca véritas eius. |
| Nie ulękniesz się strachu nocnego * ani strzały za dnia lecącej, | Non timébis a timóre noctúrno, a sagítta volánte in die, † |
| Ani zarazy skradającej się w mroku, * | a peste perambulánte in ténebris, * |
| ani moru niszczącego w południe. | ab extermínio vastánte in merídie. |
| A choćby tysiąc padło u boku twego † | Cadent a látere tuo mille, † |
| i dziesięć tysięcy po twojej prawicy, * | et decem mília a dextris tuis; * |
| ciebie to nie spotka. | ad te autem non appropinquábit. |
| Ty zaś ujrzysz własnymi oczyma * | Verúmtamen óculis tuis considerábis, * |
| zapłatę daną grzesznikom. | et retributiónem peccatórum vidébis. |
| Bo Pan jest twoją ucieczką, * | Quóniam tu es, Dómine, refúgium meum. * |
| za obrońcę wziąłeś Najwyższego. | Altíssimum posuísti habitáculum tuum. |
| Nie przystąpi do ciebie niedola, * | Non accédet ad te malum, * |
| a cios nie dosięgnie twojego namiotu, | et flagéllum non appropinquábit tabernáculo tuo. |
| Bo rozkazał swoim aniołom, * | Quóniam ángelis suis mandábit de te, * |
| aby cię strzegli na wszystkich twych drogach. | ut custódiant te in ómnibus viis tuis. |
| Będą cię nosili na rękach, * | In mánibus portábunt te, * |
| abyś stopy nie uraził o kamień. | ne forte offéndas ad lápidem pedem tuum. |
| Będziesz stąpał po wężach i żmijach, * | Super áspidem et basilíscum ambulábis, * |
| a lwa i smoka podepczesz. | et conculcábis leónem et dracónem. |
| "Ja go wybawię, bo przylgnął do Mnie, * | Quoniam mihi adhæsit, liberábo eum; * |
| osłonię go, bo poznał moje imię. | suscípiam eum, quóniam cognóvit nomen meum. |
| Będzie Mnie wzywał, a Ja go wysłucham † | Clamábit ad me, et ego exáudiam eum; † |
| i będę z nim w utrapieniu, * | cum ipso sum in tribulatióne, * |
| wyzwolę go i sławą obdarzę. | erípiam eum et glorificábo eum. |
| Nasycę go długim życiem * | Longitúdine diérum replébo eum, * |
| i ukażę mu moje zbawienie". | et osténdam illi salutáre meum. |
| Chwała Ojcu i Synowi, * | Glória Patri, et Fílio, * |
| i Duchowi Świętemu. | et Spirítui Sancto. |
| Jak była na początku, teraz i zawsze, * | Sicut erat in princípio, et nunc et semper, * |
| i na wieki wieków. Amen. | et in sæcula sæculórum. Amen. |
| Ant. Pan cię okryje swoimi piórami, / nie ulękniesz się strachu nocnego. | Ant. Alis suis obumbrábit tibi; / non timébis a timóre noctúrno. |
| CZYTANIE (Ap 22, 4-5) | LECTIO (Ap 22, 4-5) |
| Słudzy Pana będą oglądać Jego oblicze, a imię Jego na ich czołach. I odtąd już nocy nie będzie. A nie potrzeba im światła lampy i światła słońca, bo Pan Bóg będzie świecił nad nimi i będą królować na wieki wieków. | Vidébunt fáciem Dómini, et nomen eius in fróntibus eórum. Et nox ultra non erit, et non egébunt lúmine lucérnæ, neque lúmine solis; quóniam Dóminus Deus illuminábit super illos: et regnábunt in sæcula sæculórum. |
| RESPONSORIUM KRÓTKIE | RESPONSORIUM BREVE |
| ℣ W ręce Twoje, Panie, * Powierzam ducha mojego. | ℣ In manus tuas, Dómine, * Comméndo spíritum meum. |
| ℟ W ręce Twoje, Panie, / Powierzam ducha mojego. | ℟ In manus tuas, Dómine, / Comméndo spíritum meum. |
| ℣ Ty nas odkupiłeś, Panie, Boże wierny. | ℣ Redemísti nos, Dómine Deus veritátis. |
| ℟ Powierzam ducha mojego. | ℟ Comméndo spíritum meum. |
| ℣ Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu. | ℣ Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. |
| ℟ W ręce Twoje, Panie, / Powierzam ducha mojego. | ℟ In manus tuas, Dómine, / Comméndo spíritum meum. |
| PIEŚŃ Z EWANGELII | CANTICUM EVANGELICUM |
| Ant. Strzeż nas, Panie, gdy czuwamy, * podczas snu nas osłaniaj, / abyśmy czuwali z Chrystusem / i odpoczywali w pokoju. | Ant. Salva nos, Dómine, vigilántes, * custódi nos dormiéntes, / ut vigilémus cum Christo / et requiescámus in pace. |
| Pieśń Łk 2, 29-32 | Canticum Lc 2, 29-32 |
| Teraz, o Panie, pozwól odejść swemu słudze w pokoju, * | Nunc dimíttis servum tuum, Dómine, * |
| według słowa Twojego, | secúndum verbum tuum in pace; |
| Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, * | quia vidérunt óculi mei * salutáre tuum, |
| któreś przygotował wobec wszystkich narodów: | quod parásti * ante fáciem ómnium populórum: |
| Światło na oświecenie pogan * | lumen ad revelatiónem géntium * |
| i chwałę ludu Twego, Izraela. | et glóriam plebis tuæ Israel. |
| Chwała Ojcu i Synowi, * | Glória Patri, et Fílio, * |
| i Duchowi Świętemu. | et Spirítui Sancto. |
| Jak była na początku, teraz i zawsze, * | Sicut erat in princípio, et nunc et semper, * |
| i na wieki wieków. Amen. | et in sæcula sæculórum. Amen. |
| Ant. Strzeż nas, Panie, gdy czuwamy, / podczas snu nas osłaniaj, / abyśmy czuwali z Chrystusem / i odpoczywali w pokoju. | Ant. Salva nos, Dómine, vigilántes, / custódi nos dormiéntes, / ut vigilémus cum Christo / et requiescámus in pace. |
| MODLITWA | ORATIO |
| Módlmy się. Boże, nasz Ojcze, nawiedź ten dom | Orémus. Vísita, quǽsumus, Dómine habitatiónem istam, † |
| i oddal od niego wszelkie wrogie zasadzki; † | et omnes insídias inimíci ab ea longe repélle; * |
| niech w nim przebywają Twoi święci aniołowie i strzegą nas w pokoju, * | ángeli tui sancti hábitent in ea, qui nos in pace
custódiant, † |
| a Twoje błogosławieństwo niech nam zawsze towarzyszy. | et benedíctio tua sit super nos
semper. |
| Przez Chrystusa, Pana naszego. ℟ Amen. | Per Christum Dóminum nostrum. ℟ Amen. |
| Noc spokojną i śmierć szczęśliwą niech nam da Bóg wszechmogący, Ojciec i Syn, i Duch Święty. ℟ Amen. | Noctem quiétam et finem perféctum concédat nobis Dóminus omnípotens. ℟ Amen. |
| ANTYFONA DO NMP | ANTIPHONA DE BMV |
| Witaj, Królowo, | Salve, Regína, |
| Matko miłosierdzia, | mater misericórdiæ; |
| życie, słodyczy | vita, dulcédo |
| i nadziejo nasza, witaj! | et spes nostra, salve. |
| Do Ciebie wołamy wygnańcy, synowie Ewy; | Ad te clamámus, éxsules filii Evæ. |
| do Ciebie wzdychamy jęcząc i płacząc | Ad te suspirámus, geméntes et flentes |
| na tym łez padole. | in hac lacrimárum valle. |
| Przeto, Orędowniczko nasza, | Eia ergo, advocáta nostra, |
| one miłosierne oczy Twoje na nas zwróć, | illos tuos misericórdes óculos ad nos convérte. |
| a Jezusa, błogosławiony owoc żywota Twojego, | Et Iesum, benedíctum fructum ventris tui, |
| po tym wygnaniu nam okaż. | nobis post hoc exsílium osténde. |
| O łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo! | O clemens, o pia, o dulcis Virgo María. |